دو روز که هوا اینجا خنک تر شده . نمیدونید چه ذوقی تو دلم. البته با اینکه میدونم دوام نداره و بازم شرجی میشه . اما برا همین قدرش هم خیلی خوشحال و شاکرم.
هواش آدم رو هوایی میکنه هوایی هوایی هوایی. مثل آهنگ دوتایی حسین توکلی . که خیلی دوسش دارم.
یه هوایی که یاد مهر میفتی. یاد حس ها و روزهای خوب مدرسه و دوستان جدید و قدیم . یاد دفتر و کتاب نو . یاد مانتو که بوی تازگی و نویی میده . یاد روزهای بی خیالی و بی دردی . یاد لحظات قشنگ اون سالها که بعضی هاش با اشتباه های شیرین قاطی بود .
یاد زنده بودن و طراوت نوجوانی.
حالم از حس های خوب و بد پاییزی لبریز شده .
یاد اولین رفتن شیراز برای دانشگاه . یاد همه حال های خوبی که گذشت و نمیدونم تکرار بشن یا نه .
دلتنگ یه صدای مردونه هم هستم بم نخندید.
خوش باشید و پر از حس های خوووووب.
ر مثل رسیدن...